Een plein vol folklore. Van de Gentse Feesten in de zomer, tot de wekelijkse brocantemarkt. Er is altijd leven in de brouwerij. In het weekend een echte trekpleister voor liefhebbers van snuisterijen. En vanaf midden juli het epicentrum van Feest met de grote F. Het moederpodium van de Gentse Feesten aan de Sint-Jacobskerk doet de hele binnenstad daveren! De Gentse Feesten Bij Sint-Jacobs, het volkse plein rond de statige Sint-Jacobskerk, is al tientallen jaren hét middelpunt van de Gentse Feesten. Hier, bij Café Trefpunt, werden de feesten in 1969 onder impuls van volkszanger Walter De Buck nieuw leven ingeblazen. Het was de wedergeboorte van een oude Gentse traditie. Wat begon als een klein kunstenaarsgelag rond Sint-Jacobs werd met de steun van het stadsbestuur uitgebouwd tot een evenement dat de hele Gentse binnenstad vult. Het tien dagen durende non-stopfeest vol folklore, straat- en poppentheater en muziekoptredens groeide inmiddels uit tot één van de grootste volksfeesten van Europa! Voor en na de Gentse Feesten is de volkse sfeer nooit helemaal weg op Bij Sint-Jacobs. Want elke vrijdag-, zaterdag- én zondagmorgen wordt het levendige plein opnieuw ingepalmd. Door snuisterijen, prullaria, kleine stukken antiek en oude rommel. De brocantemarkt is een vaste waarde. En de markt is zó verankerd dat er zich in de straten rondom de romaanse kerk van Sint-Jacob – naast de gerenommeerde antiekgalerie St-John – verschillende snuffel- en curiositeitenwinkeltjes genesteld hebben. Bij Sint-Jacobs is echt dé place to be voor verzamelaars! In het midden van het plein staat de stoere Sint-Jacobskerk. De ruwe, romaanse burcht van God. De statige bouwstijl uit de 12de eeuw is misschien wel de reden waarom de oude kerk er nog staat. Want ze heeft zware verwoestingen en een Beeldenstorm overleefd. Ze is beschadigd, gehavend en telkens terug hersteld, verbouwd en uitgebreid. Hierdoor is er ook een interessante mengeling aan stijlen ontstaan. Romaans met stukken gotiek en barok. Het is een oprecht merkwaardig stuk religieuze architectuur.

Het grootste museum van Zuid-Zweden bevindt zich aan Malmöhusvägen in het hart van Malmö in een prachtige parkachtige omgeving omringd door grachten. Hier kun je alles zien, van het oudste nog bestaande renaissancekasteel van de Scandinavische regio tot een echte onderzeeër en fantastische voertuigen. De permanente tentoonstellingen van het museum richten zich op geschiedenis, natuurgeschiedenis, technologie en zeevaart. Er zijn ook elk jaar ongeveer een dozijn tijdelijke tentoonstellingen. Ernaast ligt de Fiskehoddorna, een populaire vismarkt waar verse vis wordt verkocht.

Malmö heeft een fascinerende mix van bouwstijlen, sterk beïnvloed door zowel Denemarken als de bredere Europese context. Een opmerkelijk architectonisch juweeltje is te vinden in Kungsparken, waar de bekroonde stadsbibliotheek staat. Dit gebouw bestaat uit twee onderling verbonden delen: een ouder gedeelte en een nieuwere toevoeging, bekend als “The Calendar”, ontworpen door de Deense architect Henning Larsen. Stortorget ligt op een steenworp afstand van het centraal station van Malmö en is de thuisbasis van het stadhuis. Hoewel de oorspronkelijke constructie dateert uit 1546, heeft het gebouw door de eeuwen heen belangrijke transformaties ondergaan. Met name in 1860 vernieuwde architect Helgo Zettervall de gevel in de Nederlandse renaissancestijl, waardoor het stadhuis zijn kenmerkende uitstraling kreeg. Aan een ander deel van het uitgestrekte plein ligt Kockska Huset, een uitzonderlijk goed bewaard gebleven zestiende-eeuws gebouw, gebouwd van rode baksteen en versierd met ingewikkeld versierde trapgevels. Tegenwoordig herbergt dit gebouw één van de meest gerenommeerde restaurants van Malmö, Årstiderna (The Seasons), verscholen in de keldergewelven. Net achter het stadhuis komt het topje van St. Petrikyrkan (Sint-Pieterskerk) in zicht. Als oudste nog bestaande bouwwerk van Malmö dateert dit architecturale wonder uit het begin van de 14e eeuw en toont de Baltische baksteengotische stijl. In het begin van de 20e eeuw werden belangrijke inspanningen gedaan om de middeleeuwse schilderijen die de gewelven van de kerk sieren te ontwikkelen en te restaureren, wat bijdroeg aan de historische en artistieke betekenis ervan.