In dit landelijke stadje in Queensland is het Historisch Museum een bezoek waard. Net als Proserpine Lake, of Peter Faust Dam, zoals het beter bekend is. Ideaal voor watersporten en vissen op de populaire barramundi (Aziatische zeebaars), misschien heb je ook zin in een lokale ecotour. Om de kers op de taart te zetten, neem één van de Whitsunday Crocodile Safari's op de Proserpine River.

Wees erop voorbereid dat je geest verbogen, geblazen en opnieuw bedraad wordt als je het Paleis Lange Voorhout binnenloopt waar het illusoire werk van de beroemde graficus M.C. Escher wordt tentoongesteld. Het paleis herbergt legendarische Escher-schilderijen zoals 'Lucht en Water' waarin vogels opgaan in vissen en 'Waterval' waarin water naar boven lijkt te stromen in plaats van naar beneden. Er zijn interactieve ervaringen op de tweede verdieping, gewijd aan het Oog van Escher, waar gasten worden aangemoedigd om enkele van Eschers meest verbijsterende mysteries op te lossen, waaronder de onmogelijke Penrose-driehoek. Op de derde verdieping is er een grootschalige optische illusie waarbij volwassenen op kinderen kunnen lijken en vice versa. Audiotours en rondleidingen zijn beschikbaar en er vinden af en toe extra tijdelijke tentoonstellingen plaats.

De begijnhoven in Vlaanderen en Nederland zijn steevast oases van rust en stilte, waar je nog steeds elk moment een begijntje prevelend voor haar deur verwacht. In Gent werden twee van de drie begijnhoven opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Hoewel het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth, in de Begijnhofdries in Gent, niet meer ommuurd is en dus gewoon deel uitmaakt van de stad, blijft de sfeer er uniek. Vandaag staat het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth bekend als ‘holy corner’, een oord van verdraagzaamheid, want er zijn niet minder dan drie verschillende kerken gevestigd: een rooms-katholieke, een orthodoxe en een protestantse. Van bleekweide tot boomgaard, een kleurrijke halte Dit open begijnhof groeide in de 13de eeuw uit tot wat je een begijnhofstad kunt noemen, met een kerk, het huis van de ‘grootjuffer’, een infirmerie, een kapel, meer dan honderd begijnenhuizen, een bleekweide (grasvlakte om linnen te bleken) en een boomgaard. Na de Franse Revolutie en de toenemende industrialisering, verhuisden de bewoners in 1873 naar hun nieuwe begijnhof in Sint-Amandsberg.