De begijnhoven in Vlaanderen en Nederland zijn steevast oases van rust en stilte, waar je nog steeds elk moment een begijntje prevelend voor haar deur verwacht. In Gent werden twee van de drie begijnhoven opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Hoewel het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth, in de Begijnhofdries in Gent, niet meer ommuurd is en dus gewoon deel uitmaakt van de stad, blijft de sfeer er uniek. Vandaag staat het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth bekend als ‘holy corner’, een oord van verdraagzaamheid, want er zijn niet minder dan drie verschillende kerken gevestigd: een rooms-katholieke, een orthodoxe en een protestantse. Van bleekweide tot boomgaard, een kleurrijke halte Dit open begijnhof groeide in de 13de eeuw uit tot wat je een begijnhofstad kunt noemen, met een kerk, het huis van de ‘grootjuffer’, een infirmerie, een kapel, meer dan honderd begijnenhuizen, een bleekweide (grasvlakte om linnen te bleken) en een boomgaard. Na de Franse Revolutie en de toenemende industrialisering, verhuisden de bewoners in 1873 naar hun nieuwe begijnhof in Sint-Amandsberg.

Vrijheid is door de geschiedenis heen een grootse prestatie geweest voor mensen, en de historische Liberty Bell is een bewijs van Amerika's eigen stukje vrijheid. De Liberty Bell, genoemd door abolitionisten tijdens de strijd om een einde te maken aan de slavernij, reisde na de burgeroorlog door het land als symbool van vrijheid en genezing. Nu is het er trots op dat iedereen deelneemt aan zijn boodschap van gelijkheid en vrijheid. Videopresentaties en exposities tonen de geschiedenis van de Bell, en er zijn ook meertalige tapes beschikbaar.

Deze mooie straat is als een openluchtgalerij. De muren zijn versierd met kleine voorwerpen van metaal, hout en glas als eerbetoon aan schrijvers die de Litouwse literatuur hebben beïnvloed.