Rethimnon, de op twee na grootste stad op Kreta, kwam tot leven tijdens het Venetiaanse tijdperk en herbergt vele historische gebouwen, met name het fort van Rethimnon op de heuveltop, dat de skyline van de stad domineert. In de oude stad bestaan Venetiaanse architectonische elementen naast Ottomaanse elementen, waardoor een unieke charme ontstaat. In de lente vindt het carnaval van Rethimnon plaats, een eeuwenoud feest dat in het hele land beroemd is geworden.

Met zijn romantische terrein is paleis Sofiero een populaire bestemming. Het terrein is misschien het best bekend om hun ongeëvenaarde rododendrons, met maar liefst 5.000 struiken die in de lente tot bloei komen. Het sprookje van Sofiero begon in 1864, toen kroonprins Oskar en zijn vrouw Sophia hier hun zomerresidentie lieten bouwen. In 1905 schonk Oskar, inmiddels koning Oskar ll, het paleis aan zijn kleinzoon prins Gustav Adolf en zijn bruid prinses Margareta als huwelijkscadeau. Dit is het moment waarop de tuinen letterlijk tot bloei kwamen. Prinses Margareta was een enthousiaste en creatieve tuinier, en zij was degene die als eerste het terrein aanlegde waar we tot op de dag van vandaag van kunnen genieten. Ze richtte bloembedden en tuinen in, liet bestrating leggen en was niet bang om haar handen vuil te maken. Elke zomer reisde het kroonprinsechtpaar vanuit Stockholm met hun vier jonge prinsen en prinses Ingrid, die uiteindelijk koningin van Denemarken werd. Toen Margareta in 1920 stierf, zette Gustaf Adolf het werk in de tuin voort, met name met de rododendrons. Het paleis was de zomerresidentie van de Zweedse koninklijke familie tot 1973, toen het werd geschonken aan de stad Helsingborg. Dit kleine paleis, dat als een juweel tussen de uitgestrekte grasvelden ligt, is de thuisbasis van een restaurant waar het eten wordt bereid door enkele van de beste chef-koks van Zweden. Er is ook een café met uitzicht op de Øresund Sont en Denemarken.

Op een steenworp afstand van de Christuskirche in Windhoek ligt het levendigste stadspark van de stad, dat picknickers en mensen met lunchpauze uit de omliggende kantoren aantrekt. Hoewel er al tientallen jaren geen dieren meer in het park wonen, heeft het zijn oorspronkelijke naam behouden van toen het nog dienst deed als openbare dierentuin. Een olifantenzuil herinnert aan het verleden van de locatie, toen deze bijna 5 millennia geleden werd gebruikt als jachtgebied voor olifanten.