Ο Άγιος Νικόλαος είναι μία από τις γραφικότερες πόλεις της ανατολικής Κρήτης και πρωτεύουσα του νομού Λασιθίου. Απολαμβάνει στρατηγική θέση στον κόλπο του Μεραμπέλλου και το καλοκαίρι μετατρέπεται σε κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο. Ο Άγιος Νικόλαος άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά ήδη από τη δεκαετία του ’60 και έτσι σήμερα είναι ένα κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο που προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του «Αγίου» όπως αποκαλούν οι ντόπιοι την πόλη, είναι η λίμνη Βουλισμένη όπου σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους λουζόταν η Άρτεμη και η Αθηνά, αλλά και τα πανέμορφα νεοκλασικά κτίρια που αναπτύσσονται περιμετρικά του μικρού λιμανιού αλλά και στα ανηφορικά δρομάκια της πόλης. Η πόλη ζει κυρίως από τον τουρισμό, αλλά παρά την τουριστική της ανάπτυξη δεν έχει χάσει τον γραφικό της χαρακτήρα. Κάθε καλοκαίρι το λιμανάκι και η λίμνη, γεμάτα με εστιατόρια, καφέ και εμπορικά καταστήματα, γίνονται αγαπημένο σουλάτσο ντόπιων και επισκεπτών. Στα ανατολικά της λίμνης, βρίσκεται και ένα άλλο δημοφιλές σημείο του Αγίου Νικολάου, η παραλία Κιτροπλατεία, για βουτιές «εντός» πόλης, κατά μήκος της οποίας υπάρχουν πολλά καλά ουζερί και καφέ με θέα τη θάλασσα.

Στην Piazza del Duomo θα βρείτε επίσης τον καθεδρικό ναό της Sant’Agata. Πίσω από τους μαρμάρινους τοίχους αναπαύεται η πολιούχος αγία της πόλης, η Sant’Agata. Κάθε Φεβρουάριο διοργανώνεται πομπή προς τιμήν της. Η Αίτνα, το μεγαλύτερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης, υψώνεται μεταξύ της Κατάνια και της Taormina φτάνοντας τα 3.352 μέτρα ύψος. Εκρήγνυται τακτικά - η τελευταία φορά ήταν το 2002 και έκτοτε δεν επιτρέπεται πλέον στους τουρίστες να ανεβαίνουν σε κανέναν από τους τέσσερις κρατήρες της. Υπάρχουν τακτικά δρομολόγια λεωφορείων από την Κατάνια για την Αίτνα.

Γνωστό και ως Πυραμίδα, το μουσείο αυτό εγκαινιάστηκε το 1988 στη μνήμη του αλβανού δικτάτορα Εμβέρ Χότζα. Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, το μνημείο μετατράπηκε σε ντίσκο και συνεδριακό κέντρο. Δεν λειτουργεί πλέον ως μουσείο, αλλά αξίζει να του ρίξετε μια ματιά.

Το μεγαλύτερο πολιτιστικό ίδρυμα της Πορτογαλίας ιδρύθηκε το 1955, όταν ο Calouste Gulbenkian, ο αρμένιος εκατομμυριούχος των πετρελαίων δώρισε την περιουσία του στη χώρα που τον φιλοξένησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μουσείο που στεγάζει τις εκτενείς συλλογές, κατασκευασμένο το 1969, είναι μέρος ενός ευρύτερου συμπλέγματος που περιλαμβάνει αίθουσες συναυλιών, ένα πάρκο, εστιατόρια και ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης.