Αυτό το απολαυστικό μουσείο ιδρύθηκε το 1906 και θεωρείται ευρέως ως το καλύτερο της Ρουμανίας. Ένας πραγματικός θησαυρός ειδών αγγειοπλαστικής, εικονισμάτων και ενδυμασιών. Εδώ στεγάζεται επίσης η συναρπαστική Έκθεση του Κομμουνισμού και φιλοξενούνται τα ερείπια μιας ξύλινης εκκλησίας του 18ου αιώνα.

Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, χτισμένη στη θέση της αρχαίας Ρίθυμνας, διατηρεί μέχρι σήμερα τον αναγεννησιακό της χαρακτήρα και είναι σημαντικός πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Το Ρέθυμνο σήμερα είναι, χωρίς υπερβολή, μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, με ιδιαίτερο «χρώμα», ιστορικό και αρχιτεκτονικό πλούτο, που διατηρεί μία από τις καλύτερα διασωζόμενες ενετικές πόλεις. Στην «παλιά πόλη» τα αναγεννησιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία των ενετικών χρόνων συνυπάρχουν με τη μουσουλμανική αρχιτεκτονική και η πλούσια ιστορία της πόλης συμβαδίζει με τη σύγχρονη τουριστική της ανάπτυξη. Το καλοκαίρι το Ρέθυμνο φιλοξενεί επισκέπτες από όλο τον κόσμο που το επιλέγουν ως βάση τους για εξερεύνηση του νομού ή και όλου του νησιού, ενώ το χειμώνα οι φοιτητές των σχολών του τοπικού Πανεπιστημίου χαρίζουν πολλή ζωή στην πόλη. Επίσης, το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένας θεσμός σχεδόν 100 χρόνων, τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη και έχει γίνει διάσημο σε όλη τη χώρα με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών κάθε Αποκριά.

Στην Piata Universitatii, κέντρο της πνευματικής και πολιτικής ζωής του Βουκουρεστίου και δημοφιλέστερο σημείο συνάντησης της πόλης, στο πρόσφατο παρελθόν έλαβαν χώρα δραματικά ιστορικά γεγονότα. Κατά την επανάσταση του 1989 διεξήχθηκαν εδώ μερικές από τις αγριότερες μάχες. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται η Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, το Εθνικό Θέατρο, το Νοσοκομείο Coltea και το Ιστορικό Μουσείο.

Όπως και η ομώνυμη αψίδα του Παρισιού, η Αψίδα του Θριάμβου του Βουκουρεστίου ανεγέρθηκε προς τιμή των στρατιωτών της Ρουμανίας που πολέμησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και της επανένωσης της Ρουμανίας το 1918. Αρχικά η αψίδα κατασκευάστηκε από ξύλο το 1922 και το 1936 ανακατασκευάστηκε με γρανίτη από την πόλη Ντέβα.