Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, χτισμένη στη θέση της αρχαίας Ρίθυμνας, διατηρεί μέχρι σήμερα τον αναγεννησιακό της χαρακτήρα και είναι σημαντικός πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Το Ρέθυμνο σήμερα είναι, χωρίς υπερβολή, μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, με ιδιαίτερο «χρώμα», ιστορικό και αρχιτεκτονικό πλούτο, που διατηρεί μία από τις καλύτερα διασωζόμενες ενετικές πόλεις. Στην «παλιά πόλη» τα αναγεννησιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία των ενετικών χρόνων συνυπάρχουν με τη μουσουλμανική αρχιτεκτονική και η πλούσια ιστορία της πόλης συμβαδίζει με τη σύγχρονη τουριστική της ανάπτυξη. Το καλοκαίρι το Ρέθυμνο φιλοξενεί επισκέπτες από όλο τον κόσμο που το επιλέγουν ως βάση τους για εξερεύνηση του νομού ή και όλου του νησιού, ενώ το χειμώνα οι φοιτητές των σχολών του τοπικού Πανεπιστημίου χαρίζουν πολλή ζωή στην πόλη. Επίσης, το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένας θεσμός σχεδόν 100 χρόνων, τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη και έχει γίνει διάσημο σε όλη τη χώρα με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών κάθε Αποκριά.

Η Ροτόντα είναι ένα κυκλικής κάτοψης κτίριο των αρχών του 4ου π.Χ. αιώνα, μοναδικό στην Ελλάδα. Αρχικά προοριζόταν ως Πάνθεο ή Μαυσωλείο για τον αυτοκράτορα Γαλέριο. Σήμερα στεγάζει την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Η είσοδος είναι δωρεάν. Τα ψηφιδωτά που κοσμούν το εσωτερικό της είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

Η Χερσόνησος είναι ο παράδεισος της νυχτερινής ζωής στην Κρήτη. Εδώ υπάρχουν εκατοντάδες μπαρ, μεγάλα ξενοδοχεία και ωραία εστιατόρια. Υπάρχουν επίσης πολύ ωραίες παραλίες, με κορυφαίες τα "λιμανάκια", μια σειρά διαδοχικών ορμίσκων. Οι μικροί αυτοί παράδεισοι είναι ό,τι καλύτερο για όσους αγαπούν τον ήλιο, τη θάλασσα και τη διασκέδαση και βρίσκονται σε απόσταση μίας ώρας από το κέντρο του Ηρακλείου. Μπορείτε να πάτε με λεωφορείο: το εισιτήριο κοστίζει €2,30 και αναχωρεί από τον κεντρικό σταθμό υπεραστικών λεωφορείων, κοντά στο λιμάνι. Οδός Κουντουριώτη, περιοχή Λιμένος.

Χτίστηκε αρχικά το 1062 ως βυζαντινή εκκλησία και στη συνέχεια ξαναχτίστηκε σε ρομανικό ρυθμό το 1170 μετά τις εκτεταμένες ζημίες που υπέστη από τα στρατεύματα του Γουλιέλμου του Α΄ της Σικελίας (Guglielmo il Malo) το 1156.